tükendi bile !

Yaşayarak tüketmek isterdim seni.

Birlikte tükenmemizi isterdim, aynı yüklemlere özne olmamızı dilerdim.

Farkında değilsin, olmadın, olmayacaksın. Çoktan bitti yaşanmışlıklarımız.

Sanki hiç gerçek olmamış gibi. Doğru ya olmadı zaten. Benden bir adım öteye gidemediler.

Tek başıma seviştim seninle, sen yokken seviştim.

İnsanlardan korkardım, samimiyetten kendimi insanlığa açmaktan korkardım. O yüzden sana sığındım. Aslında bakarsan haksız da değildim korkularımda. 

Senden hiç korkmamıştım. Gelişin yoktu benle gelmiştin bu dünyaya. Benim için gelmiştin. Bencilsin diyeceksin, dünyanın senin etrafında döndüğünü düşünen şımarıklardansın diyeceksin. Ama ben hiç şımartılmadım bunu sen de bilirsin. Acılarımdan kaçmak için böyle düşünüyorum yalnızca.  Acılarıma, acılarımın ve onların nedenlerinin bir yanılsama olduğunu düşünerek katlanabiliyorum. Arkamı döndüğümde veya gözlerimi kapadığımda orada olmadıklarını düşünüyorum.  Tanrıyı evcilik oynayan bir çocuk olarak hayal ediyorum. Bense bakkaldan para üstü niyetine alınmış bozuk bir düdüğüm. Bir köşedeyim, yalnızım. Arada bir yanıma o güzel oyuncaklarından koyuyor. Bazen de eline alıp düzelip düzelmediğimi kontrol ediyor, o zaman umutlanıyorum işte elimden geldiğince ses çıkarmaya çalışıyorum. Çığlıklarımı benden başka duyan yok farkında değiller asıl sorunun içimde olduğundan.

‘Ben buradayım sevgili yazar, sen nerdesin acaba?’

Kesin bir insan değilim.

Kesin cevapları olan bir insan değilim.

Hobim olur bahanelerin arkasına saklanmak.

Kendimden öteye bile gidemedim bugüne kadar.

Korkak değilim aslında, kesinlikle reddederim bunu. Varlığımdan şüphe duymasam emin ol üstüne yemin ederdim onun.

Ama severim geceleri uyanmayı.

Sen de sever misin?

Karanlıkla arkadaş olduğumda geceleri uyandırır beni. Her gece gelir. İhmal etmez beni hiç.

Karanlıkla oturup bir sigara yakarız.

Karanlıkta sigara içmeyi sevmem ama karanlıkla içerim. İzlememe izin vermez karanlık sigaranın dumanını. O dumanı alır ben ateşi. Ben yanarım, o izler. Tükeniriz tükettiğimiz gibi birlikte.

Eğer ki o gece ağlamışsam iki sigara yakarım. Daha çok duman, daha çok ateş. Biraz daha mutluluk.

Karanlık hiç bana iyi geceler demedi. Demez de. Uyurum ben yine de. Galiba o hiç uyumaz.

Karanlığın üzerine yemin etsem inanır mısın peki?

Samimiyet kurmayı başaramam bakma kusura.

Samimi olamayacak kadar sahte yaşadığımı düşünürüm çünkü.

Ben yaşarım her nasılsa, siz tamamlayın.

İnandın mı?

Bana iyi geceler dilemeni çok isterim sevgili yazar.

Ordasın..

Ben nerdeydim?